Raszyzm, czyli „byt kształtuje świadomość” – a może już na odwrót? Portret
Natalia D., Polka.- I nastała blokada Leningradu, czas wielkiej biedy i strachu. W czterdziestym drugim roku moja rodzina zmarła z zimna i głodu. Spałam razem z siostrą i bratem, a rano, kiedy się obudziłam, oni już byli martwi. Zaczęłam krzyczeć, pobiegłam do pokoju mamy i taty, a oni też nie żyli... Po chwili nawet się ucieszyłam, bo ze wspólnych kartek na chleb mogłam dostać tyle, by się wreszcie najeść do syta. (...) Miałam 15 lat jak po zniesieniu blokady przyszli po mnie ci z NKWD, a później tak zaokrąglali wyroki, że w łagrach przesiedziałam do 56 roku. Tatiana N., RosjankaOwszem, pracowałam ciężko w kopalni rudy uranu, ale jako komsomołka, miałam 16 lat. Co z tego, że jako kobieta, jaka to różnica? Uległam wypadkowi, zmiażdżyło mi nogi. Nie skarżę się, pracowałam…
